مولای من :غم تو را به چه مانند کنم؟ به شکستن دل قناری

 به سوختن پر پروانه به گریستن چشم شادی به اشک چشم شمع غم تو را به چه مانند کنم؟

 که دردناک تر از ان است ما را در سترک خود سهمی ده که سخت پریشانم ای منتظر غمگین نباش،

قدری تحمل بیشتر گردی بپاشد در افق گویا سواری می رسد